Profesyonel spor hayatına 2005 yılında Bursa’nın İnegöl ilçesinde başlayan Üzeyir Söylemez, 1988 Erzurum’da doğdu. Spor ve müsabaka serüveninde 1 Avrupa Kulüpler Gençler Şampiyonluğu (Belgrad), 1 Avrupa Büyükler Kros Takım Şampiyonluğu (Lizbon), 1 Dünya Üniversiteler Kros 3.lüğü (Napoli), Büyükler Balkan Maraton’da 2 kez Şampiyonluk, 1 kez 2.lik, 20’ye yakın uluslararası 1.lik, Wings For Life Türkiye 1.liği, Global Dünyan 5.liği elde ederken 27 kez ise Milli Takım formasını giydi. Son olarak Maraton’da 2 saat 12 dakika ile Türkiye’de tüm zamanların en iyi 7.derecesine sahip olan Söylemez kariyerinden kesitlerin şöyle bahsediyor: “Spora ilk başladığımda ilk 3 senesi sen yapamazsın diyenlere cevap olsun diye çok çalıştım ve başardım. 2. Dönemde ise ben gibi çocuklara nasıl örnek olabilirimdi, öncelikle bunu yapabilmem için önce bir şeyler başarmam ve o başarıyı bir merdiven gibi kullanıp onlara ön ayak olmak istedim. Sonra bu çalışmanın meyvesi olarak çok defa milli takıma girdim ancak buda yeterli değildi çünkü uluslararası arena çok acımasız ve zordu. O yüzden kendimi geliştirmem için bir yol bulmam lazımdı. O nedenle tüm yollar benim Kenya’ya gitmemi gösteriyordu. Oraya kısıtlı maddi imkanlar ile gittim farklı coğrafya farklı kültür farklı dil farklı hayatlar ve farklı yemekler… İlk 1 hafta geri dönme ve kalma arasında çok gittim geldim çünkü yemek kısıtlı kaldığım yer çok kötü geceleri. Elektrik yok, su desen kısıtlı, TV yok yani anlayacağınız bakir bir hayata geldim. Koşu için adaptasyonu sağlayınca dostlar edindim gruplara kabul edindim ve antrenmanlar daha zor ve keyifli hale getirdi. Hayat yine aynı zorluğu ile devam ediyordu ama beni oraya götüren karar almamı da sağladı 1 ayın sonunda hemen hemen alışmıştım oraya. Hayat sabah 4’te başlıyor akşam 8’de hayat sona eriyordu. Onlar gibi yemeye, onlar gibi koşmaya, onlar gibi yaşamaya çalışıyordum. 2 ayın sonunda büyük bir organizasyonda yarıştım olimpiyat kotası alarak Almanya’da 9. oldum. Ardından sonraki hafta Bulgaristan’da başka bir maratonu kazanarak 1. oldum böylece serüvenim başlamış oldu. Yıllardır antrenörsüz kendi başıma bir köyden çıkıp başarabildim. Yapamazsın diyenlere inat bu konuda yeteneğim yoktu fakat 3 kişilik çalışarak antrenman yaparak aradaki farkı kapadım. Ben yaptıysam herkes yapabilir… Benim de başarı öyküm budur. Şimdi önümüzdeki ay bir yarışım var; uluslararası sonrası yine ait olduğum yerde olacağım… Kenya beni çağırıyor!”